Belgische vluchtelingen

De naam Ter Apel wordt door de meeste Nederlanders geassocieerd met het vluchtelingencentrum. Maar heel weinig mensen weten dat Ter Apel bijna 100 jaar geleden ook al vluchtelingen onderdak bood. Toen in augustus 1914 Wereldoorlog I uitbrak en het Duitse leger Belgie binnenviel, was Nederland letterlijk en figuurlijk buiten schot gebleven.. De inval in Belgie  leidde er toe dat vele duizenden Belgen naar de buurlanden Nederland en Engeland vluchtten. De grote toevloed leidde er toe dat de Nederlandse bevolking zich verplicht voelde de vluchtelingen uit het buurland bij te staan. Een comité werd daartoe opgericht, genaamd het Amsterdams Comité, dat activiteiten  landelijk  zou coördineren, De overheid nam uiteindelijk die taak over. Op een 20-tal plaatsen in ons land werden opvangkampen  gevestigd. Vanuit die opvang-kampen werden kleinere opvangmogelijkheden gezocht en zo kwam o.m.Ter Apel aan bod.

 

Op een 20-tal plaatsen in ons land werden opvangkampen  gevestigd. De grotere opvangkampen waren in Gouda, Nunspeet, Hontenisse en Uden. Vanuit die opvang-kampen werden kleinere opvangmogelijkheden gezocht en zo kwam o.m.Ter Apel aan bod. Een opgericht comité hoofdzakelijk bestaande uit dames, realiseerde de mogelijkheid om in het Oude Klooster ruimte te krijgen voor de opvang van  ongeveer 50 vluchtelingen.

vergroten    
 

Een deel van die vluchtelingen is afgebeeld op de foto hiernaast. In Nieuw Weerdinge waren enkele vluchtelingen ondergebracht in het vroeger hotel De Harmonie. Van de afgebeelde vluchtelingen zijn de namen nog bekend

 
vergroten    

 

 

  Gedicht, dat een Belgische vluchteling op 27 november 1914 in de Dordrechtse Courant publiceerde.


VLUCHTEN NAAR HET NOORDEN

Huis en hof moest ik verlaten,
Vluchten naar het Noorden heen.
De vijand maakte van ons huisje,
een ruwe massa, hoopen steen.

Achter mij een ware vuurzee,
Arme lieve Scheldestad,
Eenmaal onze hoop en weelde,
Schoone have, dierbre schat.

Wij bereiken onze grenzen,
Landden aan, op Hollands pand.
Met ons hebben en houwen,
Reikte men ons de broederhand.

'k Zal u, o Holland, nooit vergeten,
Wat gij voor ons Belgen deed,
Nu gij voor altijd, ja voor eeuwig
Wereldvrede hebt gesmeed.

 
   
  Gerelateerde websites

 

http://www.wereldoorlog1418.nl/vluchtelingen/index.htm#in

http://www.scholieren.com/werkstukken/20376

http://www.iisg.nl/collections/refugees/b19-205-nl.php

http://geschiedenis.vpro.nl/artikelen/37805717/#

 

 

   
     
Bedankbrief van de Belgen aan de Ter Apelers